Over vogels, fietsen en hyena's

Jahoor!! Gelukt. Eindelijk weer eens de website veranderen. Internet is nog steeds niet goed maar hij doet het goed genoeg, dus even van profiteren. Ondertussen is er weer het één en ander gebeurd en de meeste hebben dat via de allemaal brieven al gehoord. Voor diegenen die deze brieven niet lezen even in het kort. Internet is een ramp. Wel gewoon op internet kunnen maar niet met foto’s en websites enzo. Veel te traag. Ook zijn we ondertussen In Nederland geweest en met onze kinderen naar Italië geweest en dat was ook heerlijk. Maar we zijn weer thuis en hebben de draad weer opgepakt. De vogel die, net als het Nederlandse roodborstje, bij ons steeds tegen het raam tikt is dood. Polo, de hond van onze regelneef Erik en Isabel, wilde erg graag met hem spelen maar tegen de iets te scherpe tandjes van de hond kon hij niet op. Sneu maar eerlijk is eerlijk, Jac. is wel erg blij dat zijn auto niet meer onder de vogelpoep zit. Hij tikte nl. niet alleen tegen het raam maar ging ook tegen de buitenspiegel van de auto aan zitten tikken en dat was iets minder. Verder is de lente in aantocht hier maar in Phalaborwa is het nog erg droog. Vorig jaar kwam het ook erg laat op gang dus zolang het niet heeft geregend zal het nog wel even gortdroog blijven allemaal. De bomen zijn kaal en het ziet eruit of het nooit meer goed komt. Maar ervaring heeft geleerd dat na de eerste regen er een kleurexplosie komt en binnen de kortste keren alle kleuren groen en bloesem tevoorschijn komen. Prachtig is dat. De dieren komen door de droogte weer graag in de tuin. Logisch want wij sproeien en dus is alles in de tuin erg groen. We zijn volop aan het tuinieren en dat is toch een hele klus. Maar als straks alles weer bloeit is het ook weer genieten. Het voorjaar is in alles aanwezig nu. Van de week hebben Jac. en ik de hele dag niks of wat dan ook gedaan. Alleen maar zitten in de tuin en geloof het of niet maar we hadden het de hele dag druk met “spotten”. De mooiste vogels komen weer aan de waterbak en met het vogelboek op schoot hebben we het veel te druk met bijhouden welke vogels weer terug zijn. Daar krijgen we gewoon nooit genoeg van. Op tijd koffie en een happie en dan gewoon de hele dag zitten genieten. En als dan ook het steenbokje weer om de hoek komt kijken en de impala’s steeds dichterbij komen dan kan onze dag niet meer stuk. We halen wel wat uit de vriezer om te eten. Vorige week moest ik vanuit het restaurant even snel naar huis om wat te halen en ik stond ineens oog in oog met een hyena. Oei, het drong eerst niet tot mij door maar aan onze vijver zag ik iets bruins en dat is normaal een impala maar in mijn haast lette ik even niet goed op. Toen ik beter keek zag ik pas iets vreemds aan de impala. Die dikke kop kon niet van een impala zijn dus alle alarmbellen gingen af bij mij. Ik bleef stilstaan en realiseerde me ineens dat ik redelijk dicht bij de hyena stond. Ik bleef rustig staan want het was een fantastisch gezicht. En aangezien hyena’s knabbelen aan dooie dieren had ik niks te vrezen want ik ben een springlevend mens. Maar die kop van dat beest is zeer indrukwekkend en ik was erg blij toen hij, na mij eerst van top tot teen te bekijken, rustig wegliep. SJOE!! En eigenlijk weet ik best dat hyena’s voor levende mensen ook erg link kunnen zijn maar dat stop je op zo’n moment even weg. Ze hebben me hier geleerd om nooit hard weg te rennen en dat doe ik dus ook niet. Ben verrast over mijzelf dat ik zo rustig blijf. Ander onderwerp. Jac. heeft zijn racefiets ingeruild voor een mountainbike. De racefiets was erg gevaarlijk voor hem want de vrachtwagens blazen je zo van de weg af en dan zat hij met die dunne bandjes op een gravel vluchtstrook. Dat ging niet goed. Ook de hoofdpijn na het fietsen ging niet over dus nu een fiets met dikke banden en heel veel demping. Dit gaat stukken beter. Hij vertrekt nu ook vanuit huis. Dat is minder want die hyena heeft veel indruk op mij gemaakt. Maar hij vindt het lastig om eerst zijn fiets bij Coriëta te gaan halen dus nu staat de fiets gewoon thuis. Ik hou het maar gewoon bij mijn spinningfiets op mijn stoep. Elke dag tussen de 20 en 25 km fietsen. Heerlijk is dat. Even lekker moe worden en ook nog gezond. Nou, het is weer genoeg zo. Ga nog even wat foto’s voor jullie uitzoeken en dan maar hopen dat internet het nog even volhoud om alles voor elkaar te krijgen. En jullie hadden nog een paar mooie foto’s tegoed van de vorige keer. Bij deze.
Doei Jacquelly