Een onverwachte wending
Door: jacquelly
Blijf op de hoogte en volg Jacquelly
19 Januari 2009 | Zuid-Afrika, Phalaborwa
Een onverwachte wending kreeg onze reis naar NL.
Omdat mijn website niet alleen door familie en vrienden gelezen wordt maar door nog zo’n 100 mensen meer, is het voor mij belangrijk ook deze mensen op de hoogte te brengen van wat er in ons leven gebeurde de afgelopen tijd.
We zijn weer thuis van onze reis naar NL. En die pakte toch even heel anders uit dan we verwacht hadden. Of liever gezegd. Er kwam meer op ons pad dan we verwachtten. We gingen om Gill te helpen met zijn verhuizing van het wijnlokaal. We gingen om Kerst en oudjaar te vieren met kinderen en familie. We gingen om schandalig te knuffelen met Maud. Hebben we ook allemaal gedaan. Gill zit in zijn nieuwe wijnlokaal, een helse klus maar het ziet er prachtig uit. Maud hebben we van genoten. Elke minuut die over was ging naar haar toe. En de kerstdagen waren super gezellig. Genoten, zoals het hoort, lijkt wel, van heerlijk eten en geweldige wijnen. Maar voor het zover was hoorden we al dat mijn vader al een tijdje niet meer zo lekker ging. Hij moest verhuizen en eigenlijk deed hij dat liever niet. Hij begon dingen te vergeten. De dagelijkse dingen werden ineens een hele opgaaf voor hem en ook kwamen er klachten over pijntjes en dat waren we van hem niet gewend. Iedereen kende hem als die energieke man die nergens zijn handen voor omdraaide en tot op hoge leeftijd nog zijn boodschappen op de fiets deed. En zelfs is hij 2 jaar geleden nog bij ons op bezoek geweest in ZA om zijn 84e verjaardag te vieren. Ik heb daar al eerder over geschreven. We waren er van overtuigd dat hij 100 ging worden. Maar het onvermijdelijke gebeurde. De fiets ging aan de kant en langzaam begon ook voor mijn vader de ouderdom toe te slaan. Tijdens de Kerst moest hij naar het ziekenhuis en daar bleek dat het ernstiger was dan we hadden durven denken. En na een kortstondig ziekbed hebben we dan toch afscheid moeten nemen van mijn vader. Op de kaart stond de tekst : Dankbaar voor alle liefde en humor die hij ons tot het eind heeft gegeven, hebben wij afscheid genomen van onze lieve zorgzame vader, schoonvader, opa en superopa. Zorgzaam was hij, dat was duidelijk. Maar over die humor zou ik het liever willen hebben. Want dat hield me bezig. Over humor praten als je vader net is gestorven. Eerst dacht ik van niet maar na verloop van tijd betrapte ik me erop dat, als ik aan mijn vader dacht, dat ik dan altijd moest denken aan die humoristische dingen waar hij altijd weer in belandde. Er was, als het over mijn vader ging altijd humor. Niet dat hij zelf nou zo boordevol humor zat, nee, het waren meer de onhandigheden en de slungeligheid, waar bijna iedereen altijd wel de humor van inzag. Pa deed niets liever dan daar waar het nodig was te helpen. Of het nou om behangen, timmeren, vloertjes leggen of bij ons in de bakkerij worstenbroodjes maken ging. Hij kwam helpen. Hij legde die tegelvloer, maar stootte daarbij een lamp kapot. Hij kwam helpen behangen maar het behang zat op z'n kop, en zo kan ik nog veel meer vertellen. En het gekke was dat je daar niet eens kwaad om kon worden. Hij keek er dan zelf geschokt bij, schoof zijn potlootje achter zijn oor, gevolgd door een enorme vloek en wist het dan altijd zo te draaien dat iedereen daar dan wel om kon lachen. En ach, de lamp was stuk, maar dat was niet belangrijk. Wat belangrijk was?... Hij was d'r. Altijd!! Met al z'n onhandigheid. Eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik nog wel eens probeerde om boos op hem te zijn, maar als ik dan mijn beklag deed bij familie of vrienden over mijn vader, dan was ik nog niet halverwege mijn verhaal of er verscheen een grijns op hun gezicht want zij zagen er de humor wel weer van in. En ik weet zeker dat heel veel mensen die mijn vader hebben gekend zo hun eigen verhaal hebben met hem. En allemaal zijn ze met een randje humor. En ach, wat is het toch prachtig te weten, dat als u nog eens terugdenkt aan mijn vader, of voor velen Gerrit, dat het dan met een glimlach is, en heel soms misschien met een schaterlach. En ondanks alle verdriet waren we gelukkig dat we tijdens ons bezoek in NL dicht bij mijn vader, onze kinderen, broers en zus, schoonzussen en zwager waren. We hebben ons verblijf in NL door dit alles moeten verlengen en dat was dan wel weer een cadeautje. 7 dagen langer voor Maud. Want dat is waar we ons op moeten focussen. De toekomst. En daar willen we zoveel mogelijk uithalen
Dag lieve allemaal
Jacquelly
Omdat mijn website niet alleen door familie en vrienden gelezen wordt maar door nog zo’n 100 mensen meer, is het voor mij belangrijk ook deze mensen op de hoogte te brengen van wat er in ons leven gebeurde de afgelopen tijd.
We zijn weer thuis van onze reis naar NL. En die pakte toch even heel anders uit dan we verwacht hadden. Of liever gezegd. Er kwam meer op ons pad dan we verwachtten. We gingen om Gill te helpen met zijn verhuizing van het wijnlokaal. We gingen om Kerst en oudjaar te vieren met kinderen en familie. We gingen om schandalig te knuffelen met Maud. Hebben we ook allemaal gedaan. Gill zit in zijn nieuwe wijnlokaal, een helse klus maar het ziet er prachtig uit. Maud hebben we van genoten. Elke minuut die over was ging naar haar toe. En de kerstdagen waren super gezellig. Genoten, zoals het hoort, lijkt wel, van heerlijk eten en geweldige wijnen. Maar voor het zover was hoorden we al dat mijn vader al een tijdje niet meer zo lekker ging. Hij moest verhuizen en eigenlijk deed hij dat liever niet. Hij begon dingen te vergeten. De dagelijkse dingen werden ineens een hele opgaaf voor hem en ook kwamen er klachten over pijntjes en dat waren we van hem niet gewend. Iedereen kende hem als die energieke man die nergens zijn handen voor omdraaide en tot op hoge leeftijd nog zijn boodschappen op de fiets deed. En zelfs is hij 2 jaar geleden nog bij ons op bezoek geweest in ZA om zijn 84e verjaardag te vieren. Ik heb daar al eerder over geschreven. We waren er van overtuigd dat hij 100 ging worden. Maar het onvermijdelijke gebeurde. De fiets ging aan de kant en langzaam begon ook voor mijn vader de ouderdom toe te slaan. Tijdens de Kerst moest hij naar het ziekenhuis en daar bleek dat het ernstiger was dan we hadden durven denken. En na een kortstondig ziekbed hebben we dan toch afscheid moeten nemen van mijn vader. Op de kaart stond de tekst : Dankbaar voor alle liefde en humor die hij ons tot het eind heeft gegeven, hebben wij afscheid genomen van onze lieve zorgzame vader, schoonvader, opa en superopa. Zorgzaam was hij, dat was duidelijk. Maar over die humor zou ik het liever willen hebben. Want dat hield me bezig. Over humor praten als je vader net is gestorven. Eerst dacht ik van niet maar na verloop van tijd betrapte ik me erop dat, als ik aan mijn vader dacht, dat ik dan altijd moest denken aan die humoristische dingen waar hij altijd weer in belandde. Er was, als het over mijn vader ging altijd humor. Niet dat hij zelf nou zo boordevol humor zat, nee, het waren meer de onhandigheden en de slungeligheid, waar bijna iedereen altijd wel de humor van inzag. Pa deed niets liever dan daar waar het nodig was te helpen. Of het nou om behangen, timmeren, vloertjes leggen of bij ons in de bakkerij worstenbroodjes maken ging. Hij kwam helpen. Hij legde die tegelvloer, maar stootte daarbij een lamp kapot. Hij kwam helpen behangen maar het behang zat op z'n kop, en zo kan ik nog veel meer vertellen. En het gekke was dat je daar niet eens kwaad om kon worden. Hij keek er dan zelf geschokt bij, schoof zijn potlootje achter zijn oor, gevolgd door een enorme vloek en wist het dan altijd zo te draaien dat iedereen daar dan wel om kon lachen. En ach, de lamp was stuk, maar dat was niet belangrijk. Wat belangrijk was?... Hij was d'r. Altijd!! Met al z'n onhandigheid. Eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik nog wel eens probeerde om boos op hem te zijn, maar als ik dan mijn beklag deed bij familie of vrienden over mijn vader, dan was ik nog niet halverwege mijn verhaal of er verscheen een grijns op hun gezicht want zij zagen er de humor wel weer van in. En ik weet zeker dat heel veel mensen die mijn vader hebben gekend zo hun eigen verhaal hebben met hem. En allemaal zijn ze met een randje humor. En ach, wat is het toch prachtig te weten, dat als u nog eens terugdenkt aan mijn vader, of voor velen Gerrit, dat het dan met een glimlach is, en heel soms misschien met een schaterlach. En ondanks alle verdriet waren we gelukkig dat we tijdens ons bezoek in NL dicht bij mijn vader, onze kinderen, broers en zus, schoonzussen en zwager waren. We hebben ons verblijf in NL door dit alles moeten verlengen en dat was dan wel weer een cadeautje. 7 dagen langer voor Maud. Want dat is waar we ons op moeten focussen. De toekomst. En daar willen we zoveel mogelijk uithalen
Dag lieve allemaal
Jacquelly
-
19 Januari 2009 - 13:03
Chris:
Elly en Jack wat spijt me dat Pa is overleden.
Wat fijn dat je in Nederland was,toeval bestaat niet dat is ook deze keer weer bewezen.
Groetjes en een paar dikke zoenen. -
19 Januari 2009 - 17:36
Marianne:
Lieve El en Sjaak,
Ja het was even anders dan gepland. Wat heb je toch mooi omschreven hoe je vader was. Hoop dat jullie een goede terugvlucht hebben gehad en dat je Nederland een plaatsje kunt geven van dat alles wat er even gebeurd is.
tot horens Marianne en Wim -
19 Januari 2009 - 18:20
Henny:
Mooi gezegd zussie. -
19 Januari 2009 - 19:02
Paul Kapper:
Lieve Elly en Jack, Wij wensen jullie heel veel sterkte toe. Ik lees dat de herinneringen liefdevol zijn en daar kan je alleen dankbaar voor zijn. Ik hoop dat dit helpt om het verdriet te verwerken.
Sterkte, Ingrid en Paul -
03 Februari 2009 - 06:52
Jan:
He,he, eindelijk julie
site gevonden.
Hoi El en Jacque, alles goed aan die kant.
Hier wordt alles weer een beetje normaal.
De groeten van tante Fij en Jan. -
24 Februari 2009 - 13:47
Hugo Schilder:
Hoi Elly en Jack.
Geeft je pa een mooi plaatsje in je gedachten, zo zal hij altijd bij je zijn.
Groetjes Hugo.
-
28 Februari 2009 - 18:44
Marja Postema:
Beste Jacquelly,
Ik lees nu voor het eerst je reisverslag en ik bewonder je openhartigheid. Ik ben Marja, 53 jaar en ik woon in Amersfoort. Mijn man en ik zijn nu net twee weken terug van zeven weken in Australie. Daar woont mijn dochter, Emma, in Sydney. Het is zo'n afstand en het was fijn om langer de tijd te hebben om haar dicht bij me te hebben. We hebben er huisoppas gedaan voor een Engels echtpaar, dat een reis door Europa wilde maken. Het is ons erg goed bevallen. In de NL-winter van 2010 gaan we terug. Komende winter willen we graag wat langer naar Zuid Afrika. Daar willen we een paar weken reizen combineren met homeexchange of huisoppas. We zagen jullie advertentie bij Homefor exchange, en al googelend kwam ik je weblog tegen. Hebben jullie interesse in woningruil voor tussen 3-7 weken in de periode december 2009-januari 2010? Wij hebben een fijn huis in Amersfoort-Noord, heerlijk midden in het centrum van het land en met onze auto, die jullie mogen gebruiken, ben je binnen het uur in Rotterdam of Den Haag. We hebben een uitstekende referentie uit Australie en gebruiken zelf al bijna twintig jaar oppas als we op pad gaan. We zijn zelfstndig ondernemers. W werkn als personal coach en managementtrainer in het bedrijfsleven. Ons werk stelt ons in staat in de winter wat langer weg te gaan en die tijd te gebruiken om boeken te schrijven. We houden erg van natuur. We hebben twee lieve poezen. Laat ons weten als jullie interesse hebben dan kunnen we verder uitwisselen (we hebben veel foto's van ons huis).
Hartelijke groet,
Marja Postema
marjapostema@soiltraining.nl
Tel:+31334563317 -
08 Maart 2009 - 07:37
Chantal Settels:
beste Jacque en Elly, zoek jullie email, wil even wat vragen over de home exchange.Ons mailadres = chantal@settels.com
m.vr.groet
chantal en serge settels
breda. -
17 Maart 2009 - 21:46
Kees Willems:
Hallo Jacg and Elly
Ik heb met bewondering jullie ervaringen gelezen.
Op huizen ruil kom ik jullie ook tegen. Hebben jullie intresse hierin? Wij willen graag met onze 2 kinderen naar Z.A. Wij wonen in Boven Leeuwen, 45 min. van Breda. Onze planning is eind juli t/m half of eind augustus.
Hoor graag
Kees Willems
willems@globalpaint.com
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
